Choroba otępienna
Choroba otępienna, inaczej zwana również demencją, jest to długotrwały i postępujący zespół otępienny wywołany chorobą mózgu. Jest ona związana z utratą komórek nerwowych. Demencja powoduje zauważalne pogorszenie się funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, rozumienie, orientacja oraz zdolność uczenia się. Wpływa również na zdolności językowe i koordynację wzrokowo-ruchową oraz zmniejsza kontrolę nad reakcjami emocjonalnymi. Objawy te uniemożliwiają osobom chorym normalne życie i uzależniają ich od bliskich. Stan, w jakim się znajdują, wpływa na wycofanie się z życia społecznego, rozwój depresji oraz zanik motywacji. Choroba otępienna dotyka najczęściej osoby starsze lub w podeszłym wieku. Jednak zdarzają się przypadki zachorowania osób w wieku 40 lat.
Rodzaje choroby otępiennej
Demencja występuje w różnych typach, a każdy z nich ma indywidualny przebieg. Do chorób otępiennych lub wywołujących otępienie zalicza się:
- otępienie czołowo-skroniowe,
- otępienie naczyniopochodne,
- otępienie z ciałami Lewy’ego,
- chorobę Parkinsona,
- chorobę Alzheimera,
- chorobę Picka,
- pląsawicę Huntingtona,
- chorobę Creutzfeldta-Jakoba.
Innowacyjne metody leczenia otępienia
Innowacyjną metodą leczenia otępienia jest prowadzona przez nas terapia TPS. Przezczaszkowa stymulacja pulsacyjna wykorzystuje fale uderzeniowe, które wnikają w głąb mózgu, regenerując komórki nerwowe oraz spowalniając ich rozpad.
Podczas choroby otępiennej dochodzi do atrofii mózgu, czyli zaniku tkanki mózgowej, a także zauważalne jest zmniejszenie się grubości kory mózgowej. Leczenie procesu otępiennego za pomocą fal uderzeniowych spowalnia zanik tkanki mózgowej oraz sprawia, że grubość warstwy korowej ponownie wzrasta. Wpływa to na poprawę funkcjonowania mózgu.
Zastosowanie przezczaszkowej stymulacji pulsacyjnej powoduje zmianę stężenia przekaźników i innych substancji biochemicznych. Konsekwencją tego jest aktywacja komórek nerwowych i budowa sieci kompensacyjnych, czyli tworzenie się nowych synaps, poprawiających pracę mózgu. Zabieg wspomaga również stymulację tzw. BDNF, białek z grupy neurotrofin, chroniących komórki nerwowe i synapsy.
Efekty nowej metody leczenia otępienia
Celem nowej metody leczenia otępienia jest zatrzymanie postępu danej choroby. W efekcie leczenia u większości pacjentów zauważa się znaczne spowolnienie procesu otępiennego bądź całkowite zatrzymanie przebiegu choroby.
Dzięki przezczaszkowej stymulacji pulsacyjnej możliwe jest również częściowe odwrócenie etapów demencji. W otępieniu typu alzheimerowskiego i innych formach demencji sieć pamięci jest ponownie stymulowana, a wydajność pamięci wzrasta. Poprawie ulega również zdolność orientacji oraz zdolności językowe.
Leczenie otępienia TPS sprawia, że pacjenci stają się ponownie bardziej aktywni fizycznie, co skutkuje znaczną poprawą nastroju i zmniejszeniem lęku. Osoby dotknięte chorobą mogą ponownie samodzielnie uczestniczyć w życiu społecznym i mają większą kontrolę nad własną osobowością.